ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
شیرینی چهارشنبه سوری به تلخی نگراید
چهارشنبه آخر سال را مردم ایران به عنوان جشن ملی می شناسند و آن را با روشن کردن آتش و از روی آتش پریدن گرامی می دارند ، اما بازی با آتش خطرات زیانباری هم دارد که نباید از آن غافل شد ، بازی با آتش همانند راه رفتن بر لبه تیغ است ، طبیعی است که جشن های چهارشنبه سوری هر چه قدر هم مورد علاقه مردم به عنوان یک جشن ملی و باستانی باشد مراقبت ها و مواظبت ها را کم اهمیت نمی نماید .
از آلودگی و تخریب ناشی از روشن کردن آتش در محلات که بگذریم اصولا" این امر زمانی موجب شادی و نشاط و جشن و سرور ملی می شود که دیگر آزاری برای دیگران نداشته باشد گرچه جشن هایی از این قبیل در جامعه ایرانی ما کم است مانند شب چله ، سیزده بدر ، نوروز ، و مهرگان ( آغاز پائیز)
اما هرجشن و شادی نبایستی داغ و مصیبت بردل همنوعان و هموطنان و خانواده ها بگذارد که اگر چنین شد همان شادی، به عزا تبدیل می شود و رنج و مصیبت رفتارهای غیرعاقلانه و خسارت های وارده تا سال ها باقی می ماند و چه بسا در صورتی که بازی با آتش موجب سوختگی ، کوری و غیره شود تا پایان عمر فرد و خانواده را می آزارد پس برای برگزاری این جشن ملی مراقب باشیم از شرکت در آن پشیمان نشویم ، یکدیگر را نیازاریم و برای مردم در محلات زحمت درست نکنیم .
جشن و شادی را نباید محدود کرد جشن و شادی لازمه تقویت و شادابی روح و روان آدمی است به شرط آن که بر جان بنشیند و پر حلاوت باشد نه اینکه از جان بکاهد و تلخی بیاورد و روزگار آدمی را تیره و تار کند. یک کبریت سوخته و یا یک ته سیگار را اگر در جای نامناسب بیاندازیم ممکن است آتشی در خرمن شود و هست و نیست یک محیط را بسوزاند پس مراقب باشیم آتش درخرمن هستی دیگران نیاندازیم و کام شیرین را به دیگران تلخ نکنیم و فقط در مکان های خاصی که به این منظور در شهرها تعیین شده و می شود آتش برافروزیم و مزاحمت برای دیگران درست نکنیم .