ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
یادداشت:
ضرورت توجه به مدیریت واحد شهری
سالها است که در کشور ما به دلیل زیانهای فراوان وارده ناشی از فقدان مدیریت واحد شهری، صحبت از ایجاد مدیریت واحد شهری به میان میآید اما این تفکر هنوز از سوی برخی از مدیران و تصمیمگیران فعالیتهای عمرانی و خدمات شهری کشور نادیده گرفته میشود.
اخیرا در سی و هشتمین نشست شهرداران کلانشهرهای کشور که در مشهد دایر بود برایجاد مدیریت واحد شهری تاکید شد و این مهم به عنوان یکی از برجستهترین خواستههای شهرداران کلانشهرها از ریاست جمهوری آینده مطرح شده است.
به راستی چرا وچقدر باید برای مهمترین اقدام شهری در قرن 21 تامل کرد؟، وقتی سرمایههای گرانقدر مردم توسط دستگاههایی مانند شهرداری، آب و فاضلاب،مخابرات و شرکتهای برق و گاز هدر میرود چه مرجعی جز دولت میتواند با ایجاد هماهنگی در تصمیمهای خدمات شهری کار را یکسره کند و جلوی خسارات سنگین و مکرر را بگیرد.
تاسیسات و خدمات شهری سالها است که در اروپا و سایر کشورها انجام میشود و در برخی از کشورهای اروپایی زیرساختهای تاسیساتی عمر صد ساله دارد اما هنوز مدیریت شهرهای ایران در اینکه مدیران دستگاهها را متقاعد به یک نگرش واحد کند و دیدگاه همه آنها را به سمت دیدگاههای ملی سوق دهد ناتوان است، و هر روز باید شاهد کندهکاریهای خیابانی و هدر دادن سرمایههای ملی و ضربه زدن به اعصاب و روان مردم و نیز وارد کردن خسارتهای مالی به شهر و شهروندان باشیم.
بخش مهمی از توان دستگاههای خدمات شهری ازجمله شهرداری، آب و فاضلاب، برق، مخابرات و گاز امروز در کشور ما صرف تغییرات پی در پی فیزیکی در تاسیسات شهری میشود سرمایههای مردم نیز هدر میرود به طوری که کارگران و شرکتهایی که این خدمات را انجام میدهند و از بابت آنها درآمد کسب میکنند نیز این اقدام و ناهماهنگی دستگاههای اجرایی را مورد نکوهش قرار میدهند و معتقدند باید برای یک کاسه کردن این عملیات و اقدامات عمرانی و خدماتی فکر اساسی کرد تا هر روز معابر شهری دچار آلودگی وخرابی و شهروندان دچار زحمت و ناراحتی و خسارت نشوند.
امروز ابزار و تکنولوژی ایجاد تاسیسات شهری به گونهای پیشرفت کرده که کاربرد آنها میتواند در هر موقعیتی به لحاظ پیشگیری از خطرات احتمالی اطمینان ایجاد کند و به طور مثال تاسیسات برق، آب، گاز و مخابرات از یک کانال و شبکه خاص عبور داده شود و حتی مسیر آبرفت آبهای سطحی و فاضلابهای شهری را نیز آسانتر سازد.
به هر حال تحقق این هدف تنها به «خواستن»مسئولان بستگی دارد و لذا وقتی مدیران بخواهند میتوانند مدیریت واحد شهری را تحقق ببخشند و به سرانجام مقصود برسانند اما اگر نخواهند ضمن آنکه شهرها و شهروندان دچار آسیب و خسارت میشوند، سرمایههای نقدی و منابع زیرزمینی کشور نیز (به لحاظ تامین مصالح ساختمانی) هدر میرود.
پس انتظار این است که شهرداران کلانشهرها و دولت آینده اولین تصمیم خود را براساس مدیریت واحد شهری قرار دهند و به جد این هدف ارزشمند را عملی کنند.
چاپ شده در روزنامه خراسان صفحه اجتماعی (11) مورخه 29/4/84