تشنگان قدرت و شیفتگان خدمت

یادداشت ها و نکته هایی در باره موضوعات اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی

تشنگان قدرت و شیفتگان خدمت

یادداشت ها و نکته هایی در باره موضوعات اجتماعی ، سیاسی ، اقتصادی و فرهنگی

تجربه ی حضور و مسکوت شدن ناقانون حجاب



✅تجربه ی حضور و مسکوت شدن ناقانون حجاب

ابراهیم ناظمی خبرنگار:

شماره ۶۲۲- ۲۵آذر۱۴۰۳

قانون حجاب که قرار بود قالیباف رئیس مجلس آن را ۲۳ آذر ماه به دولت ابلاغ کند تا مراحل اجرایی آن در دولت پزشکیان کلید بخورد با انتقادهای سخت و مکرراز سوی صاحب نظران مواجه شد و نهایت رئیس مجلس ازابلاغ آن منصرف گردید و به بهانه آماده شدن لایحه اصلاحی دولت آنرا مسکوت گذاشت اما می دانیم که اگر اعتراضات بجا نبود به یقین ابلاغ آن ممکن می شد 

پس نتیجه میگیریم اگردرهرموضوعی مردم و نخبگان جامعه در صحنه باشند ومستمرو جدی اعتراض کنند وآن را به نقد بکشانند و پیرامون آن اظهار نظرهای مخالف و موافق مطرح شود نهایتاً برای اصلاح یا تغییر وضعیت اقدام می‌شود.

این تجربه شد که اگر مردم در صحنه باشند و اظهار وجود کنند حتماً تاثیر خود را میگذارند و تغییرات رخ می‌دهد اما هنگامی که مسائل بغرنج از جمله بازداشت‌ها، اعتراض‌ها، اختلاس‌ها، سوء مدیریت‌ها، حوادث پر ابهام ونیز تضییع حقوق عامه در طرح ها و لوایح با سکوت و بی‌محلی مردم و نخبگان و مسئولان مواجه می ‌شود بدیهی است که در بی‌راهه خود طی مسیر می‌کند و به اجرا گذاشته می شود به ویژه اگر محتوای ظالمانه‌ای مثل آبونمان تلفن های ثابت، حق فنی داروخانه ها و نیز گرانی خدمات دولتی و غیره داشته باشد همچنان بر سر مردم آوار می‌شود که راه برگشتی هم ندارد، پس باید دانست که در خصوص مسائل گوناگون ،صاحب نظران و مردم باید در صحنه باشند و احساس مسئولیت کنند وبدون خوف از اعتراض و انتقاد،نظر خود را منعکس کنند تا نهایت مورد توجه قرار گیرد و برطرح ها و لوایح  مغایر با مصالح و منافع مردم تأثیر ‌بگذارد.


https://eitaa.com/ebrahim2441

چرخه ی گسترده دزدی ها بدون توقف

ابراهیم ناظمی خبرنگار:

شماره ۶۲۱

انواع سرقت‌ها در جامعه مستمر، رو به فزونی و بدون توقف است و کسی جلودار این پدیده پرتکرار نیست، قفل ساز می‌گوید: قرص بگیرید اما دزدیها کم نمی شود و نمی‌توانند جلوی دزدی‌ها را بگیرند.

گفتم چطور؟

 گفت این یک چرخه است، برنامه دزدیها الان برای بسیاری از جمله دستگاه‌های امنیتی ، قضایی و حتی بازار کسب و کاردرآمد دارد و این چرخه ، چرخه ایست دارای زنجیره گسترده.

 مردم قفل می خرند و ما کلید می‌سازیم و یا رمز قفل‌ها را عوض می‌کنیم، خرید انواع کالاهایی که سرقت میشود ناچاربیشتر می شود ومالباخته ها هم سپس باید برای طرح شکایت به پاسگاه بروند و چند روز درگیر رفت و شد باشند پرونده به مقام قضایی هم که ارسال شود دستگاه قضا کسب درآمد می‌کند اموال هم که پیدا نمی شود، اگرهم پیدا شود به دست صاحبش نمی رسد، دزد هم دستگیر نمی شود اگرهم دستگیر شود سریع آزاد می‌گردد و در زندان‌ها جا ندارند که متهمان را نگه دارند و دزدیها ادامه دارد اگر هم اموالی را بگیرند به دست صاحبش نمی‌رسد دردستگاه قضا هم، قاضی حریف دزد نمی‌شود، چنان قاضی را می پیچانند و همچنین می‌ترسانند که جرات نکند رای بر علیه دزد بدهد، این‌ها مدرک هم به پلیس و پاسگاه و دادگاه نمی‌دهند، و در دفاع از خود بسیارسیاس ویبره اند این است که چرخه دزدی چرخه ای گسترده است و گاهی عمد هایی هم برای گستره آن در کاراست کسی هم مانع آنها نیست اینها تازه دزدی از اموال و زندگی در خانه‌های مردم است که در پیگیری ها، چیزی حاصل نمی شود دزدی‌های کلان و اختلاس‌های بزرگ بماند.که برای عده ای خوش فرجام و یا خوش پایان است.

کمترخانه ای هم پیدا می شود که از آن در طول سال دزدی نشود و یا نشده باشد ،برخی از خانه ها را حتی، چند باز دزد میزند

مدیر اداره برق شهر و روستا می‌گوید: تجهیزات و سیم‌های برق را می‌دزدند.

-مدیر مخابرات می‌گوید: سیم‌ها و کابل‌های تلفن را می‌دزدند.

-پلیس راهور می‌گوید: تابلو‌ها و دوربین‌های راهنمایی و رانندگی کوچه‌ها و خیابان‌ها را می‌دزدند.

-مدیر آب و فاضلاب می‌گوید: درپوش‌های چدنی سطح خیابان‌ها را می‌دزدند.

-شهردار می‌گوید: تجهیزات روشنایی و آهن پل‌های سواره و پیادۀ شهر را می‌دزدند.

از مدیر امور عمومی یک اداره می‌پرسم: چرا دستشوئی‌های اداره‌تان مایع دستشویی ندارد؟ می‌گوید: می‌گذاریم ولی با جاش می‌دزدند.

رئیس کمیته امداد می‌گوید: پول‌های صندوق صدقات را با جاش می‌دزدند.

در پارک‌های عمومی و دستشوئی‌های بین راهی، شیر‌های آب را با زنجیر جوش داده‌اند به دیوار، از متصدّی دلیل را می‌پرسم می‌گوید: حفاظ گذاشته‌ایم ولی باز هم می‌دزدند.

نمایندگان مجلس این کشور اما، به فکر آشکار نشدن مو‌های زنان زیر روسری اند، و برای آشکار نشدن موی زنان قوانینی شگفت‌انگیز انگیزی می نویسند، یک کشور باید به چه نقطه‌ای از بحران برسد تا نمایندگان مجلس‌اش ذره‌ای نگران مسائل جدی و مشهود جامعه بشوند، و از حیثیت اجتماعی بر باد رفته دفاع کنند.