ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
برکت خود شهدا ؟؟
ابراهیم ناظمی خبرنگار
شماره۶۵۳
بارها تصاویری از شهدا را که در معابر و مساجد و قبرستانها به نظرم آمده و دلم را تکان داده منتشر کردم، به واقع دیدن تصاویر زیاد از شهیدان درمعابر، مساجد و قبرستانها جزحسرت و آه ندارد، نام شهدا طی ۴۷ سال گذشته بر سر زبانها است و تک تک معابر شهرهم به نام شهیدان آذین یافته است.
اخبار و گزارشها و برنامههایی هم که سیمای جمهوری اسلامی ایران هر دم و هرساعت پخش میکند مزید بر تازه کردن داغ از دست دادن جوانان شایسته ، با ایمان و پر شوراین سرزمین است.
حال باید پرسید چرا فرزندان میهن این گونه از میان رفتهاند در حالی که هر کدام از آنها سرمایههای عظیم و بزرگی برای این کشور بودهاند.
به مثابه افرادی هم که شهید شدهاند عدهای هم بازماندهاند که ازشهیدان کم نیستند وهمگی درغم و اندوه جوانان غیور کشور باید خود را ملامت کنیم و افسوس بخوریم که چرا بهترین جوانان به این صورت از میان ما رفتند؟ هرچند شعار میدهیم که آنها زنده اند ونزد خدا روزی میخورند اما منهای این اعتقاد، درجاهای بسیاری از جمله مزار شهدا و مساجد مینویسند که هرچه داریم از برکت خون شهداست! در منابرنیز این سخن بسیار شنیده می شود،اما به واقع ملت این سوال و پرسش را مطرح می کند که به واقع چه داریم که به برکت خون شهداست؟ و اینهمه درد و مهنت و نابسامانی ودغده های اجتماعی و سیاسی و اقتصادی از چیست ؟ و این کجی و نادرستی از کجاست؟
عدهای شاید بگویند امنیت داریم خب امنیت را به هر زبانی میتوان تعریف کرد که ما امنیت داریم ولی به واقع این امنیت به قول آیت ا شهید هاشمی رفسنجانی برای قبرستانهاست ما در شهرها و در زندگیهای خودمان امنیت ظاهری شاید داشته باشیم اما امنیت ساختاری نداریم و حتی ایثارگران جنگ اجازه حضور درعرصه های سیاسی و اجتماعی موثررا ندارند وبه قول یک روحانی درحوزه بسیج روحانیون ،آقایان پس از ۴۵ سال به یاد ایثارگران افتادند و آن هم فقط درحرف، جامعه حتی در امنیت اجتماعی از سوی راهزنان شهری و راهزنان سیستم اداری که بی مهاباد یقه می گیرند و پول زور می ستانند نداریم ودر امنیت و آرامش روحی و روانی به سرنمی بریم، و من در این باره خشم ونفرت و نارضایتی های زیادی دیدم، پس پرسش را بدین گونه باز تکرارمیکنم که این نعماتی که آقایان میگویند هرچه داریم از قبل خون شهداست چه نعمت هایی است، آیا این نعمات برای یک عده و یا گروه خاص است؟ که به انحای گوناگون ازآن برخوردار شده ومیشوند وبا تخصیص بودجه ها،و ویژه خواریها، زندگی برایشان با حلاوت است و موجب رضایتمندی شان است وهمین ها اکنون هر فساد واختلاسی را در نظام و جامعه توجیه می کنند و هر خطایی را که از سوی همفکرانشان رخ دهد طبیعی می دانند ومهر تایید میزنند وخطاهای واضح را گردن نمی گیرند، آیا اینها نعمت است؟ ؟ پس ملت از چه نعمت هایی برخوردار شدهاند؟ از کدام عزت مندی و افتخارمیهن اسلامی برخوردار شدهاند ما که هر روز مواجه با شکستها، نغمتها ضررها ،تورمها و گرانیها، پسرفت ها، سرقت ها،ضد اخلاقی ها وشیادیها هستیم.
پس اینکه می گویند هرچه داریم از قبل خون شهداست کجاست و برای کیست ؟ و باید پیرامون آنها از آقایان مسئول بپرسیم، که شاید هم اگر قدری وجدان داشته باشند احساس شرم کنند و خون شهیدان را برای مطامع دنیایی خود و فریب خلق، اسباب و وسیله قرار ندهند.
پرسش دیگر اینکه وقتی جوانان کشور که استعدادها و بازوان توانای کاروفعالیت برای پیشبرد اهداف و پیشرفت کشور هستند پی در پی به راه شهادت کشانده شوند چه نعمتی برای جامعه باقی می گذارد و یاحاصل می کند؟